فصل دوم
پيشينهي پژوهش
مقدمه
در اين فصل پس از معرفي تعهد زناشويي و تابآوري، روش آموزشي بکار رفته در اين پژوهش يعني غنيسازي زوجين و تقويت ارتباط توضيح داده شده و سپس به پيشينهي پژوهشي در زمينهي تعهد زناشويي و تابآوري و نيز اثربخشي غنيسازي زوجين در زمينههاي مختلف اشاره شده است.
۲-۱- گفتار اول: تعهد زناشويي
۲-۱-۱- ماهيت و مفهوم تعهد زناشويي[۱]
يکي از عوامل مهم در ماندگاري و حفظ ازدواج، احساس تعهد در زوجين است. عواملي که روانشناسي روابط نزديک را تعريف ميکند شامل: درگيري احساسي، تقسيم کردن افکار و احساسات و وابستگي بين فردي يا تعهد ميشد. اين عوامل توصيف ميکنند که روابط نزديک چيست و چرا افراد اين روابط را شکل داده و چگونه آن را توسعه ميدهند. اولين عامل درگيري احساسي است که شامل احساسات عاشقانه، گرمي و وفاداري به فرد ديگر ميباشد. دومين عامل شامل تقسيم کردن احساسات و تجربههاي فرد است و سومين عامل وابستگي و ايجاد تعهد ميان دو فرد است که سعادت آن دو را به يکديگر گره ميزند (کلي[۲] و همکاران، ۱۹۸۳؛ به نقل از تبعه امامي، ۱۳۸۲). آماتور[۳] (۲۰۰۴) تعهد زناشويي به اين معني است که زوجين تا چه حد براي روابط زناشويي خود ارزش قائل هستند و چه قدر براي حفظ و تداوم ازدواج خود انگيزه دارند. تعهد معنايش اين است که فرد همسرش را دوست دارد، يعني به او وفادار است و از همسر ديگري به هر شکل و شمايل که باشد اجتناب ميكند (کلارک[۴]، ۱۳۸۸؛ ترجمه از قرچه داغي). تعهد يک چهارچوب ارجاعي از ارزشها و باورهاست که ممکن است خود ساخته يا تجويز شده از جانب ديگران باشد (برزونسکي[۵]، ۲۰۰۳).
متن فوق بخش هایی از این پایان نامه بود
برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل با فرمت ورد می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید: