رضايتمندي زناشويي[۱] به عنوان نگرش ها يا احساسات كلي فرد نسبت به همسر و رابطهاش تعريف شده است(کوب[۲]، ۲۰۰۲). چنين تعريفي از رضايتمندي زناشويي نشان مي دهد كه رضايتمندي يك مفهوم تك بعدي است و نشان دهنده ارزيابي كلي فرد نسبت به همسر و رابطهاش است. بدين ترتيب رضايتمندي زناشويي نشان دهنده ارزيابي كلي فرد است كه در آن ويژ گي هاي مثبت بارز هستند و و يژگي هاي منفي تقريباً وجود ندارند و عدم رضايتمندي زناشويي منعكس كننده حالتي از ارزيابي است كه در آن ويژگيهاي منفي بسيار بارز هستند و ويژگي هاي مثبت نسبتاً وجود ندارد. در نتيجه رضايتمندي زناشويي يك پديده درونفردي و يك برداشت فردي از همسر و رابطه است و وقتي بكار مي رود كه واحد تحليل فرد است(يعني نگرش ها يا احساسات فرد) و هدف تجزيه و تحليل نگرش هاي ذهني افراد (به جاي نشانه هاي عملي) درباره همسر و رابطه است(برادبوري، فينچام و بيچ[۳]، ۲۰۰۰).
[۱] – marital satisfaction
[۲] – Cobb, R. J.
[۳] – Bradbury, T., Fincham, F., & Beach, S
متن فوق بخش هایی از این پایان نامه بود
برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل با فرمت ورد می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید: