درمان نگهدارنده با متادون (MMT)
تعریف مفهومی: متادون يک آگونيست تاثير گذار بر گيرنده هاي مو و آنتاگونيست گيرنده هاي [۱](NMDA) مي باشد. متادون به صورت خوراکي تجويز مي شود و هشتادوپنج تا نود درصد از طريق گوارش جذب مي گردد. حداکثر غلظت آن در پلاسما دو تا شش ساعت پس از مصرف است. نيمه عمر اين دارو در پلاسما ۲۴ ساعت است که در نهايت توسط آنزيم سيتوکروم P450 در کبد متابوليزه مي شود (گلانتز[۲] و همکاران، ۲۰۰۲).
متادون از طريق کاهش نشانههاي ترک مواد افيوني عمل ميکند. ايجاد سطح خوني ثابت متادون، ولع مصرف مواد افيوني را متوقف ميسازد. از آنجا که متادون دارويي با طول عمر طولانيتر از ديگر افيونها (مانند هروئين) است، يک دوز خوراکي آن، روزانه از شروع نشانههاي ترک مواد افيوني به مدت بيست وچهار ساعت يا بيشتر جلوگيري ميکند (عرب، ۱۳۹۰).
تعریف عملیاتی:
افراد موفق در درمان نگهدارنده با متادون: در این پژوهش افرادی هستند که شش ماه بعد از شروع درمان نگهدارنده با متادون ، هنوز در درمان باشند و متادون مصرف کنند. و تست مرفین آنها منفی شود.
افراد ناموفق در درمان نگهدارنده با متادون: در این پژوهش افرادی هستند که در طی شش ماه بعد از شروع درمان نگهدارنده با متادون، از درمان خارج شده و از مصرف متادون انصراف داده و مواد مصرف کنند.
[۲] . Glantz
متن فوق بخش هایی از این پایان نامه بود
برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل با فرمت ورد می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید: